Menopauza to okres w życiu każdej kobiety, i choć nie sposób go uniknąć , to niektóre dolegliwości związane z okresem przekwitania-menopauzą można złagodzić przy pomocy odpowiednio dobranej farmakoterapii.
Objawy menopauzy mogą jednakże przybierać różną postać i nasilenie, a z niektórymi z nich nie można sobie poradzić bez fachowej pomocy lekarskiej. Poniżej opiszemy w jaki sposób leczy się dwa najbardziej uciążliwe i zarazem wstydliwe z nich;
1. Nietrzymanie moczu-NTM
2. Dyspareunię
Co jest NTM oraz jak sobie z nim radzić?
NTM czyli nietrzymanie moczu dotyka osób z różnych grup wiekowych. Definicja WHO precyzuje, że schorzenie objawia się mimowolnym wyciekiem moczu (częściowym lub całkowitym) spowodowanym różnymi czynnikami. Wyróżnia się 3 odmiany:
wysiłkową – gdzie istotą problemu jest: niższa kurczliwość mięśni dna miednicy i nie wydolność zwieracza cewki moczowej
z naglącym parciem - gdy pęcherz jest nad reaktywny;
z przepełnienia - gdy mocz nie jest właściwie odprowadzany z pęcherza;
Nietrzymanie moczu może pojawiać się zarówno okresowo, jak i w formie przewlekłej. Dotyczy przeważnie osób w V dekadzie życia, jednakże obecnie dotyka coraz większej grupy młodszych kobiet już po 30-tym roku życia a także kobiet u których zmiany hormonalne, oraz przebyte liczne zabiegi operacyjne w tym ginekologiczne mają znaczący wpływ na funkcjonowanie i wydolność układu moczowo-płciowego.
Czynniki mające duże znaczenie , które powodują nasilenie problemu to również; liczne ciąże i porody oraz nadwaga. Dla wielu pań problem uwidacznia się w okresie przekwitania (menopauzalnym) - i wówczas nietrzymanie moczu przybiera postać wysiłkową.
Leczenie może przebiegać zachowawczo lub operacyjnie, podstawą jest jednak odbycie konsultacji zarówno ginekologicznej jak i urologicznej z następowym wykonaniem badania uroflometrycznego, które pozwoli nam ocenić stopień nietrzymania moczu.
Leczenie NTM w okresie menopauzy będzie przebiegało w zależności od stopnia nasilenia choroby. Leczenie zachowawcze sprowadza się głównie do wdrożenia farmakoterapii oraz fizjoterapii.
Ponadto w tego typu zaburzeniu konieczne jest utrzymywanie odpowiedniej diety lekkostrawnej obfitującej w naturalne składniki łagodzące objawy menopauzy (np. soję i jej pochodne). Istotne jest również wdrożenie racjonalnego wysiłku fizycznego, z doborem zestawu ćwiczeń fizjoterapeutycznych. Okres leczenia trwa relatywnie długo. W leczeniu mogą być wykorzystywane metody małoinwazyjne które obejmują; laserowe obkurczanie pochwy, ostrzykiwanie pęcherza moczowego oraz fizjoterapia.
Wśród inwazyjnych metod leczenia wyróżnia się; założenie implantu zwieracza lub zastosowanie taśm mających na celu usprawnić pracę mięśni dna miednicy.
Dyspareunia w menopauzie - objawy i leczenie
Innym schorzeniem powodującym dyskomfort u kobiet przechodzących okres przekwitania (klimakterium) , co równocześnie wpływa na ich życie płciowe, jest dyspareunia, czyli suchość pochwy, bolesność podczas stosunku płciowego.
Ów stan objawia się tym, że mięśnie u wejścia do pochwy mimowolnie się kurczą. Powoduje to dolegliwości bólowe, nasilone podczas stosunku.
W menopauzie za główną przyczynę dyspareunii uznaje się niedobór estrogenów.
W leczeniu suchości pochwy wykorzystuje się zarówno podawanie środków farmakologicznych;
- 1- doustnie lub
- 2- miejscowo- wykorzystujemy globulki z kwasem hialuronowym posiadającym wyjątkowe właściwości nawilżające
- 3- oraz ćwiczenia mięśni dna miednicy.
Każdorazowo to specjalista pomoże dobrać najlepszą formę leczenia.
Suchości pochwy ( dyspareunii) nie należy lekceważyć, bowiem może ona wywoływać szereg objawów, które w konsekwencji mogą powodować; świąd, ból przy chodzeniu, uczucie kłucia, upławy, wzmożone parcie na pęcherz, co w konsekwencji prowadzi do zaburzenia funkcjonowanie układu moczowego- płciowego.
Menopauza to okres, w którym szczególnie należy dbać o swój komfort i zdrowie intymne. Wizyta w profesjonalnym gabinecie - niezależnie od problemu - jest nie tylko zalecana, lecz wręcz konieczna.